Kira Van den Ende

Kira Van den Ende is medeorganisator van FuckUp Nights, waar falende ondernemers met humor uitwisselen over hun ervaring.. Kira Van den Ende heeft een missie: mensen leren omgaan met falen.

Falen, waarom Jezus het taboe omarmde (en wij best ook)

In alle culturen is falen een taboe, ontdekte Kira Van den Ende, auteur van Durf falen, een samenstelling van 24 getuigenissen.

Op een evenement in Kopenhagen, waar ik communicatiewetenschappen studeerde, hoorde ik een gastspreker beweren dat in onze cultuur een groot taboe bestaat op falen. Dat zette me aan het denken. Er moest toch een manier bestaan om daar iets aan te doen?

Zo ontdekte ik de “FuckUp Nights”. Inmiddels vinden die plaats in 110 steden in de wereld. Mensen vertellen hun verhalen, verwerken hun mislukking en geven anderen waardevolle tips.

Ondanks het groeiende aantal fans, blijft het erg moeilijk om sprekers te vinden met een goed verhaal. En dan bedoel ik mensen die kunnen toegeven dat ze zelf fouten hebben gemaakt en die anderen kunnen inspireren.

Waarom is toegeven dat je fout was toch zo moeilijk?

Mensen hebben altijd de neiging om hun status te vergelijken met die van anderen. Ging het vroeger om de grootste wagen of het mooiste huis, dan gaat het vandaag bij jongeren misschien meer om het avontuurlijkste leven. Maar het gegeven blijft: we meten ons eigen geluk af aan dat van een ander.

De meesten van ons doen voortdurend alsof alles goed gaat – daar zijn we goed in, kijk naar de happy posts op sociale media.Hoe mooier het masker, hoe groter de ontgoocheling als het valt.

Je kwetsbaar opstellen, dat is iets voor losers. Toch?

Dat is wat de meeste mensen ervan lijken te vinden. In een zekere zin was Jezus de grootste loser uit de geschiedenis. Maar zijn verhaal is pas viraal gegaan!

Via de “FuckUp Nights” maakte ik kennis met Jean Mossoux, onder meer ervaren bestuurder in KMO’s. Onlangs schreef hij het boek “Genoeg! Gooi het eens over een andere boeg”.

Op zoek naar belangrijke lessen voor ondernemers, kwam hij onverwacht uit bij het Matteüsevangelie. Bij parabels zoals die van de lelies in het veld.

Ik was helemaal ondersteboven van de zeggenskracht van die oude teksten. Ik had die nog nooit gehoord. Falen is een taboe in alle culturen en tijden, maar Jezus brak daarmee.

Wat leer je dan van Jezus’ omgaan met falen?

Hij neemt zijn kruis op. Dat is voor mij in deze context de slotsom. Hij verliest zich niet in zelfmedelijden of verwijten aan het adres van anderen. Hij aanvaardt zijn lot zonder zich te verzetten en het proces zo nog te bemoeilijken. En zijn tip aan ons is: Volg Mij.

1. Uit een parabel als die over de lelies in het veld (Matteüs 6,25-28,34) leer ik dat piekeren niets oplost en dat je niet meer verantwoordelijkheid moet opnemen dan je aankan. Maar dat is niet alles.
2. De gelijkenis als die over het zout der aarde (Matteüs 5,13-14) lijkt tegenstrijdig: hier gaat het over ambitie hebben. Jullie zijn het zout van de aarde. Maar als het zout krachteloos wordt, waar moet je het dan mee zouten? Het deugt alleen nog maar om weggegooid te worden en door de mensen vertrapt te worden. Je moet de verschillende teksten combineren om van Jezus te leren: geen energie verliezen in negativiteit, en daardoor de nodige veerkracht vinden om ondernemender te zijn.

Het is best grappig. Mensen geloven me haast niet als ik, niet eens gedoopt, met Jezus afkom om hen iets te leren over ondernemen.

Maar ook als je niet gelovig bent, kun je veel wijsheid halen uit het leven van Jezus.

***